Witryna Czasopism.pl

Czytelnikom bliskim mojemu horyzontowi osobowościowo-poznawczemu – radzę przyjąć na rybkę, że coś takiego istnieje – polecam otwierający 5. numer „Toposu” uroczy tekst Krzysztofa Kuczkowskiego o nieco przewrotnym tytule: Pamięć „większej straty”. Rzecz o pewnym krytyku (i jeszcze mniej pewnej poetce). Dobrze będzie za podszeptem redaktora naczelnego sopockiego czasopisma sięgnąć po książkę Carol Shields Zagadka wiecznego pióra (Swann), którą to Kuczkowski reklamuje jako lekturę obowiązkową dla kandydatów na pisarzy. Sięgnąć i koniecznie zadumać się nad wieczną kobiecością zawartą w Łabędzich pieśniach, poetyckim tomiku Mary Swann, deszyfrowanej przez niestrudzonego biografistę i głównego bohatera tej książki.

Czy częstotliwość wydawania „Teologii Politycznej” pozwala jej na aktywne włączenie się w dyskusje na tematy angażujące uwagę twórców pisma? A może sfera zainteresowań określona w tytule rocznika jest zaledwie ich tworem życzeniowym? Nie można odmówić im oryginalności pomysłów oraz skuteczności w łączeniu pozornie wykluczających się dziedzin wiedzy, wzmocnionych efektowną frazą. Czy ktoś przed Dariuszem Karłowiczem określił miniony rok od śmierci papieża mianem „roku bezkrólewia”, uznając Jana Pawła II za niekoronowanego i niekonstytucjonalnego, ale jednak rzeczywistego władcę Polski, do którego pielgrzymowali nasi prezydenci, legitymizując w ten sposób – lub nie – władzę, istniejący porządek oraz kierunek przemian?

Dobrze, że Jacek Dehnel znalazł swoje przytulisko w „Studium”. Będzie prowadził rubrykę Fotoplastikon, która pozwoli mu wreszcie dokonać gruntownej inwentaryzacji rodzinnych pamiątek – fotografii, pocztówek, oleodruków, sitodruków, grawiur. Jeszcze lepiej, że współpracownik „Studium”, poeta-laureat, nie ma taryfy ulgowej w redakcji. W tym samym numerze bowiem Marta Tomczyk stawia Dehnelowi i jego poezji kilka istotnych, a niezbyt wygodnych, pytań: „Już przy pierwszym czytaniu uderzający jest dobór słownictwa. Skłonność do słów archaicznych, rzadko używanych, udziwnionych (...). Upodobanie do udziwnień językowych i archaizmów wprowadza pytanie o oryginalność i własny język poetycki”.

Feliks Falk, przewodniczący jury festiwalu filmowego w Gdyni, w wywiadzie dla „Kina” stwierdził, że powstało kilka bardzo interesujących filmów, ale reszta przejdzie bez echa. Które – te nagrodzone czy pominięte, zrealizowane przez doświadczonych twórców, takich jak Krauze, Kolski, czy filmy młodych: Fabickiego, Guzińskiego, Żuławskiego? Dużo będzie zależało choćby od odwagi dystrybutorów, ale najlepszym sprawdzianem pozostaje czas: jeśli za 70 lat jakiś widz po obejrzeniu któregoś z nich powie, że mu się podobało, ba – że jest lepszy od współcześnie robionych, to będzie sukces. Szkoda tylko, że nikt z zainteresowanych tej chwili prawdy raczej nie doczeka.