Witryna Czasopism.pl

Przyjęło się, że w wakacje ludziska powinni robić coś innego niż przez resztę roku. Ten zmieniony schemat zajęć nazywa się zazwyczaj wypoczynkiem. Ja także postanowiłem „wypocząć” i dlatego nie będę pisał jak zwykle o literaturze, tylko zupełnie wyjątkowo o polityce i jej okolicach. A dokładniej – o szóstym numerze warszawskiego kwartalnika „Krytyka Polityczna”.

Śledzenie wyników box office należy dziś do rutynowych zadań szanującego się marketingowca. Zresztą nie tylko on lubi zestawiać wyniki poszczególnych filmów, porównywać, jak to było przed rokiem, wyliczać, kto pobił rekord, a kto zawiódł oczekiwania. Na jednym z portali filmowych w dziale wydarzenia niemal codziennie możemy przeczytać, jak się kształtuje światowy box office, a jak to wygląda u nas w kraju. Tym, którzy czytają serwisy filmowe, a i pewno tym, którzy specjalnie takich doniesień nie śledzą, nie muszę chyba mówić, kto jest bohaterem ostatniego tygodnia. Shrek. Zielony ogr, który idzie jak burza.

Przeważnie jest tak: dostajemy zaproszenie na wernisaż, jesteśmy ciekawi, kto przybędzie, przychodzimy i w mniejszym lub większym tłumie krążymy po sali, wymieniając uwagi ze znajomymi; popijamy wino, wyłuskujemy ciekawe twarze, usiedlibyśmy, ale w galeriach nie ma krzeseł (szkoda). Najczęściej właśnie w ten sposób utrzymujemy kontakt ze sztuką, orientujemy się (z grubsza) w najnowszych trendach i mamy artystów na wyciągniecie ręki. Lecz przecież w tym wszystkim nie o to chodzi! Jeśli ktoś miał kiedykolwiek takie podejrzenie, to z przyjemnością sięgnie po magazyn „ARTeon” nr 7 (51) 2004, by przeczytać w nim m.in. o tym „jak” i o co chodzi w kwestii korzystania z cudu istnienia galerii.

Już za parę dni Fahrenheit 9/11 wejdzie na nasze ekrany i wtedy sami będziemy mogli ocenić, czy Michael Moore to sprytny manipulator, czy prawdziwy obrońca demokracji. Elżbieta Ciapara krytykuje doraźny, polityczny werdykt jury, ale i podkreśla, że ten film swoją pasją, bezkompromisowością i drapieżnością robi wrażenie.