nr 7 (209)
z dnia 5 kwietnia 2008
powrót do wydania bieżącego
zapraszamy | teraz o… | wybrane artykuły | przeglądy prasy | autorzy | archiwum
Autorskie omówienia czasopism kulturalnych („[fo:pa]”, „Film & TV Kamera”, „Komikz”), artykuł Jakuba Myszkorowskiego z „Dialogu” oraz Bożeny Chlabicz z „Art & Business”, felieton M.K.E. Baczewskiego – zapraszamy do lektury!
Redakcja
M.K.E. Baczewski
Myślicie, że cała robota aktora to być wypindrzonym od rana do zmierzchu? Bzdura. Szminka, puder i światło. Reszta to komputerowa obróbka obrazu. Możecie tego argumentu użyć w sporze ze spadkobiercami, którym nic, tylko by się marzyła kariera sceniczna. Aktorstwo to ciężki kawałek chleba. Ciężki i niejednokrotnie zdobywany w warunkach urągających higienicznym zdobyczom cywilizacji XXI wieku. Proponuję casus filmu Walka o ogień. Ale Kanał Wajdy też byłby wystarczającą przestrogą. Biureczko, najlepiej w Brukseli. To jest ideał roboty.
Jakub Myszkorowski
Jakim samochodem zawieziemy twojego bliskiego do grobu? Chyba nie pozwolisz na to, żeby dziadek na ostatnią przejażdżkę wybierał się byle gratem. Dlatego na stronie internetowej zakładu pogrzebowego znajdujemy opis zalet mercedesa przystosowanego do przewozu zmarłych. Dziadek na pewno doceni dodatkową kontrolę trakcji. Trumna, a może urna? Pełen katalog dostępny na stronie, zdjęcia do powiększenia. Sposób prezentacji oferty zakładów pogrzebowych niczym nie różni się od poetyki, w której prezentowane są towary w uporczywie podrzucanych pod nasze drzwi gazetkach sieci handlowych.
Bożena Chlabicz
Z dzisiejszej perspektywy wydaje się oczywiste, że skwer czy ulica to miejsce równie dobre na ekspozycję sztuki (zwłaszcza współczesnej) jak muzeum czy galeria. Tymczasem nie dalej jak przed półwieczem w przestrzeni publicznej wielkich miast Ameryki królowała niemal wyłącznie dekoracyjna rzeźba alegoryczna oraz monumenty historyczne. Na radykalną wymianę bohaterów mitologii antycznej i narodowej na „instalacje” i „obiekty plastyczne” potrzeba było zaledwie czterech dekad.
Marcin M. Bogusławski
Patrząc na najświeższy numer Kwartalnika Literacko-Filozoficznego „[fo:pa]” [14 (2008)], poświęcony tematowi kłamstwa, pomyślałem o związkach koloru z przestrzenią społeczną. Na okładce pisma na tło złożone z wielu odcieni niebieskiego naniesiono zgrabną sylwetę Pinokia. Przywołałem w pamięci analizy Pastoureau – od „błękitnej rewolucji”, która wybuchła we Francji w XII w., niebieski jest „ulubionym kolorem ludów europejskich”. Dominuje przecież w naszych wyobrażeniach nieba czy raju, jest kolorem maryjnym i chrystologicznym, wskazuje na godność królewską i książęcą.
Agnieszka Kozłowska
Najsłodsze dla mnie cukierki „Filmu & TV Kamery” [1 (26) 2008] to (aż!) trzy wywiady z animatorami. Naciągając nieco fakty, można by powiedzieć, że w jednym miejscu spotkały się trzy pokolenia animatorów – najstarsze reprezentuje Witold Giersz, który niedawno obchodził swoje 80-lecie, młodsze – Piotr Dumała, a najmłodsze – Mariusz Wilczyński. Okazją do rozmów były festiwale. Giersz przewodniczył jury zeszłorocznej Etiudy & Animy, Dumała zasiadał wśród jurorów Ogólnopolskiego Festiwalu Autorskich Filmów Animowanych OFAFA 2007, a Wilczyński pokazywał swój film Kizi Mizi na tegorocznym Berlinale.
Daniel Gizicki
Numer 8/2008 „Komikzu” ukazał się po bardzo długiej przerwie, anonsowany jako numer ostatni. Wewnątrz jak zwykle solidna dawka publicystyki oraz recenzji. Za najciekawszy punkt programu uważam dwa teksty Macieja Wycinka o wybranych etapach historii komiksu amerykańskiego. W artykule Dziwne Opowieści i Podróż w Nieznane autor opisuje kryzys mainstreamowego komiksu po II wojnie światowej oraz próby wyjścia z impasu wydawnictwa, stającego się zalążkiem Marvel Comics Group – obecnie jest to jedno z największych wydawnictw na świecie.
buduj Witrynę | © 2004 Fundacja Otwarty Kod Kultury | pytania? | kontakt