Witryna Czasopism.pl

Intrygujące podobieństwo tematyczne pism zajmujących się szeroko rozumianą wiarą niewątpliwie istnieje: marcowe wydania „Więzi” oraz „Przeglądu Powszechnego” zajęły się – wykorzystując do analizy tych zjawisk zróżnicowane formy wypowiedzi – między innymi sporem wokół Radia Maryja, sposobami radzenia sobie z żałobą oraz przyszłością chrześcijaństwa unoszącego się na fali pojednania ekumenicznego. Trzy tematy rozpisane na dwa głosy pism odmiennych w charakterze – to równanie w sumie daje intrygujący wynik i, co ważniejsze, owocny dialog.

– Czy w tych „Tekstach Drugich” jest Stanley Fish? – zapytała siebie Matylda, nawiązując do tekstu Fisha pt. Czy na tych ćwiczeniach jest tekst? – Jest – odpowiedziała sama sobie. To znaczy jest, a jakoby go nie było: otóż Katarzyna Rosner poświęca mu artykuł zwięzły a pożywny, jednakowoż o tytule przydługim a niezgrabnym: Stanley Fish, czyli pozorny radykalizm konstruktywistycznej teorii interpretacji. Rosner, stroskana, pragnie ocalić myśl Fisha od oskarżeń o „anarchiczną swobodę” i „bezpłodną wywrotowość”. – A wystarczyłoby usunąć przymiotniki „anarchiczna” i „bezpłodna”, i już mielibyśmy obraz cacy-naukowy – pomyślała Matylda...