Kartkując najnowszy numer „FA-artu”, natykamy się na obszerny szkic autorstwa Grzegorza Makowskiego (znanego skądinąd, np. z zamieszczonego w grudniowym – 14/2001 – „Newsweeku” artykułu dotyczącego antyglobalistów), tyczący kwestii fenomenu gigantycznych centrów handlowych, które przywędrowały do nas zza oceanu. Konkluzją z tego szkicu jest to, że centra te stanowią niezmiernie interesujące zjawisko kształtujące kulturę społeczeństw postindustrialnych, gdyż „dysponują” możliwościami znaczącej modyfikacji przestrzeni wielkich aglomeracji (pojawiają się np. projekty umieszczania w nich ratuszy, bibliotek, czy muzeów). I chociaż kwestia ta jest zajmująca, to przez cały czas lektury owego szkicu zastanawiałem się nad polityką pisma określającego się jako „literackie”. Już w poprzednim (3/2001) numerze „FA-artu”, podczas lektury tekstu Marcina Babko, dotyczącego niezwykle prężnie rozwijającego się ostatnio w Polsce (a dokładniej - na Śląsku) środowiska hiphopowego, usiłowałem dojść, czy takie stopniowe poszerzanie kręgów zainteresowań śląskiego kwartalnika nie jest przypadkiem kolejnym świadectwem pewnego zastoju w samej literaturze.