![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
|||
Nr 1 z dnia 30 sierpnia 2001 powrót do wydania bieżącego |
![]() |
przegląd prasy | wybrane artykuły | teraz o… | autorzy | archiwum | ![]() |
![]() |
CZY KULTURA FRANCUSKA PRZESTAŁA BYĆ „DOGMATEM”? „Dekada Literacka” zwróciła się do znawców i propagatorów kultury francuskiej z następującymi pytaniami: 1. Czy oddziaływanie kultury francuskiej na świat skończyło się? A jeśli tak, to dlaczego? 2. Jakie elementy we współczesnej kulturze francuskiej uważa Pan(i) za najistotniejsze i najbardziej inspirujące? Poniżej prezentujemy wypowiedzi opublikowane w „Dekadzie Liteackiej”. Zapraszamy do nadsyłania własnych opinii. Redakcja Witryny Czasopism.pl |
![]() |
![]() |
![]() |
|
Bądźmy dobrej myśli Jerzy Lisowski |
![]() |
||||
To co kultura francuska wniosła w ciągu wieków do kultury światowej starczy jeszcze wielu pokoleniom młodych ludzi za pożywny pokarm duchowy.
|
![]() |
||||
Pochwała komentarza Michał Paweł Markowski |
|||||
Dla mnie najciekawsze rzeczy dotyczą nie literatury francuskiej, czy pisanej po francusku, ale tego, co się o niej pisze. Otóż wydaje mi się, że Francja jest jednym z najciekawszych obecnie, obok Stanów, krajów obfitości komentarzy: filozoficznych i literaturoznawczych.
|
![]() |
||||
Moja Francja Krystyna Rodowska |
|||||
Wiele mówi się nad Sekwaną o zjawisku kulturowego „metysażu” – pochodnej trwającego już od wielu lat przypływu do Francji emigrantów różnych maści - etnicznych, politycznych i religijnych. To, co tak trwoży i rozjusza nacjonalistów spod znaku Le Pena, okazuje się nadzieją i siłą kultury, już nie tylko i nie tyle francuskiej, co frankofońskiej.
|
![]() |
||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |